Jessica Smith
Paylaş

Jessica Smith

10 ay önce

1.Şiir bir topolojik uzaydır.
    1.1 Şiir bir topolojik uzayda konumlanmıştır.
      1.1.1 Kâğıdın “boş” alanı “boş” değildir.
        1.1.1.1 Değişkendir; hareketlidir. Kelimeler tek bir yerdeyken başka bir yere kayabilir.
        1.1.1.2 Geçirgen ve oynaktır. Kelimeler kâğıttaki fay ve çatlaklardan içeri düşebilir.
        1.1.1.3 Süngersidir. Kâğıt üzerindeki her bölgenin farklı bir ağırlığı ve yerçekimi vardır ve bu durum kelimelerin yerleşimini etkiler.
   1.1.2 Kelimeler coğrafi hareketler yüzünden tanınamayacak bir hâle gelebilirler.
        1.1.2.1 Anlam ikincildir.
          1.1.2.1.1 Anlam, kâğıt üzerinde yapılacak bir define avıyla aranmalıdır
          1.1.2.1.2 Anlam kâğıt üzerindeki birçok izlekten sadece biridir.
          1.1.2.1.3 Anlam ancak kâğıdın üzerinde var olabilir.
            1.1.2.1.3.1 Anlamı belirleyen kâğıdın topolojisidir.
            1.1.2.1.3.2 Anlamı belirleyen kelimelerin jeolojik yerleşimidir.
            1.1.2.1.3.3 Anlamı belirleyen tarihtir.
            1.1.2.1.3.4 Anlamı belirleyen okuyucunun kendine has yolculuklarıdır.
        1.1.2.2 Ses ikincildir.
          1.1.2.2.1 Kâğıt, seslendirilen bir nota tablosu değildir.
            1.1.2.2.1.1 Şiirin yüksek sesle okunması gerekmez.
            1.1.2.2.1.2 Kâğıdın “boş” alanlarına nota çizgileri çekilmemiştir.
              1.1.2.2.1.2.1 Kâğıdın boş alanları eşit değildir. Bazıları diğerlerinden daha boştur. Bazı boş alanlar, eşit görünen diğer boş alanlardan daha geniştir.
              1.1.2.2.1.2.2 Boş alanlar köprülerle birleştirilebilir; sesin köprülenmesinden ziyade zaman-mekân arasında uzayan bir solucan deliğidir bu.
    1.2. Şiir bir topolojik suretler ve biçimler dizisidir.
      1.2.1 Kelimeler tüm canlıların maruz kaldığı dağılma, ölüm ve bunlar gibi diğer doğa olaylarına tabidirler.
      1.2.2. Kâğıttaki kelimeler kâğıdı kesin bir jeolojik anda tasvir ederler.
        1.2.2.1 Bu an bir tarihi imler.
        1.2.2.2 Bu an gelecek bir zamanı zorunlu kılar.
        1.2.2.3 Okuyucu ancak zar zor yakalanan ânı görebilir.
      1.2.3 “Kâğıdın yüzeyi” tek yüzeydir.
        1.2.3.1 “Okuyucudan kâğıda”, ”yazardan kâğıda“ ve “yazardan okuyucuya“ olan dikey ilişkiler yok edilmiştir.
        1.2.3.2 Anlamı aramanın tek yolu kâğıt üzerinde yapılacak yatay bir yolculuktur. Patikaları takip ederek giden bir yürüyüşçünün yaptığı gibi.
          1.2.3.2.1 Anlam, kendi başına her yolcu için farklıdır.
          1.2.3.2.2 Anlamın kendisine hafızadan varılır. Bağlantılar ertelenir, seslendirmeler ertelenir, anlam ertelenir. Anlam bir araya getirilmiştir.
          1.2.3.2.3 Anlam, fiziksel olarak geçişli bir uzayın bir araya getirilmiş izlenimleridir. (Göz, uzay üzerinde hareket ettikçe zihin ayrılmış imleçlerle karşılaşır.)
          1.2.3.2.4 Her şiir bir mikrokozmostur.
2. Sayfa, jeolojik zamandan bir kesittir. Bir geçmişe ve bir geleceğe sahiptir. Biçimleri vardır.
    2.1 Daha farklı da olabilirdi.
3. Şiir ve kâğıt bir arada topolojik bir uzay hâline gelir. Okuyucu bu alanı kat ettikçe bir kayma, varoluşunu kazanan bir topolojik uzay algılar.

Çeviren: Ferhat Özkan
Şiirin orijinali için buraya tıklayabilirsiniz.